2 γάνος, -εος, τό


parque, jardín amplio παγκρατὲς γάνους epít. de Zeus Hymn.Curet.23 en Bull.Epigr.1973.365, cf. Hsch., EM 223.48G., dud. quizá IG 12(2).58a.17 (Mitilene I a.C.), IChS 309.12.
• Etimología: Prést. sem. rel. nabateo gnh, ugarít. gn, hebr. gan., cf. tb. γανναθ.